ملکات نفس انسان را به چند گروه گسترده میتوان تقسیم نمود:
الف) پارهای از ملکات، «جسمانی» است و بیشتر در اعضای بدن ظهور و بروز دارد. بهدست آوردن این دسته از مهارتها «تربیت بدنی» به شمار میرود. مانند مهارت راه رفتن، شنا، سوارکاری و دیگر انواع ورزشهای جسمی.
ب) پارهای دیگر از ملکات، توانمندیهای «ذهنی» هستند و بهدست آوردن آنها «تربیت ذهن» به شمار میرود. مانند ملکة تمرکز، دقت، یادسپاری، یادآوری، سرعت انتقال، قدرت تجزیه و تحلیل و نقادی، تفکر، برنامهریزی، و انواع ورزشهای فکری.
ج) دستة دیگری از ملکات، صفات «روحی» و «قلبی» انسان است که در کتب اخلاقی به آنها پرداخته شدهاست. ملکة فاضلة شجاعت، سخاوت، حلم، تواضع، تسلط بر نفس، صلابت و جدیت و ملکة رذیلة نفاق، مکر، ریا و قساوت از این قبیلند. تحصیل ملکات فاضلة اخلاقی «تربیت جان» و تلاش برای بهدست آوردن قلب سلیم محسوب میشود.
د) ملکات پیچیدة دیگری نیز وجود دارد که برآیند چندین توانایی مختلف در وجود آدمی است؛ مثلاًملکة تندخوانی که محصول ترکیب توانایی چشم و تمرکز ذهن است. اکثر هنرها و حرفهها مانند گلدوزی، آشپزی، نجاری، آهنگری، خاتمکاری و ... در این گروه جای میگیرند.
فواید ملکه
هر ملکه به منزلة یک ابزار مفید و مؤثر در اختیار انسان است که از به کارگیری آن
با صرف توان کم، در زمانی اندک، بهرهای شایسته به دست میآید.
مثلاً اگر برای کندن یک گودال کوچک با انگشتان دست یک ساعت وقت نیاز باشد، با داشتن یک بیل در کمتر از یک ساعت میتوان به سهولت و با به کارگیری تلاشی محدود، گودالی به مراتب، بزرگتر فراهم آورد. هر چه این ابزار کارآتر و پیشرفتهتر باشد، صرفهجویی بیشتر در زمان و توان میشود و بازده بالاتری به دست میآید. کسی که یک بلدوزر، کمباین یا کامپیوتر در اختیار دارد در زمانی کوتاه و با هزینه کردن نیروی بسیار اندک، کاری انجام میدهد که دیگران از انجام آن در روزهای متمادی با به کارگیری تلاشی گسترده عاجزند.
ملکات نفس انسان نیز چنین است؛ صاحب ملکه باصرف توان اندک و دقت و توجه ناچیز و در زمان کوتاه، بهرهای فراوان کسب میکند.
نوشتن یک صفحه مطلب برای کودک مبتدی، نیازمند صرف توان جسمی و فکری گسترده و زمانی دراز است. محصول کار او هم ارزش چندانی ندارد. اما آن کس که ملکة خوشنویسی و خطاطی را کسب نموده با صرف زمان محدود، نیروی اندک و توجه کم، تابلویی ارزشمند و نفیس میآفریند. رانندگی برای مبتدی، بسیار دشوار و محتاج به کارگیری تمرکز زیاد و توجه بالا است و در همان حال خطرات فراوانی برای سرنشینان در پی دارد، اما آن کس که توانمندی رانندگی را داراست به هنگام رانندگی به چند کار دیگر نیز میپردازد، با دیگران گفت و گو میکند، به مناظر اطراف جاده مینگرد، میوهای میخورد و بدون اِعمال تلاش و توجه، استادانه اتومبیل را هدایت میکند و بیآنکه حادثهای بیافریند در زمانی کوتاه، مسافتی بلند را میپیماید. به همین گونه است حفظ یک قصیده برای انسان معمولی در مقایسه با کسی که ملکة حفظ را به دست آورده، یا نوشتن یک مقاله برای نوجوان تازه کار در مقایسه با نویسندة زبردست و یا حفظ حضور ذهن و حضور قلب در نماز برای مردم عادی در مقایسه با انسانهای خودساخته که ملکة حضور یا خشوع را تحصیل نمودهاند. بنابراین کاری که در ابتدا دشوار، پرزحمت و یا نشدنی به نظر میرسد همیشهاینگونه باقی نخواهد ماند و به مرور زمان سهل و روان و امکانپذیر میگردد.
«سرعت»، «سهولت»، «کیفیت» و «وسعت» دستآوردهای پرارزش و مبارک ملکه است که هر انسان خردمندِ هدفدار را به تحصیل توانمندیهای ثابت نفس دعوت و تشویق میکند و توجه آدمی را بیش از آن که به انجام عمل و رسیدن به نتیجه معطوف دارد به کیفیت عمل و کسب توانایی انجام آن سوق میدهد. ضربالمثل «به جای ماهی دادن، به او ماهیگیری بیاموز» اشاره به همین نکتة مهم دارد.
هرچه ملکة به دست آمده کارآیی و قدرت تأثیر بالاتری داشته باشد، در ارائة این خدمات تواناتر و موفقتر است؛ مثلاً ملکة مراجعه به کتب لغت در مقایسه با ملکة اجتهاد شبیه بیلچه و بلدوزر است یا ملکة راهرفتن نسبت به ژیمناستیک به منزلة داس و کمباین است.
البته محدودیت عمر انسان به او اجازة به دست آوردن همة ملکات را نمیدهد. از این رو شایسته است ضریب اهمیت ملکات، شناسایی و سرمایة گرانقدر عمر به توانمندیهای ضروری و مفید اختصاص یابد.
حرف آخردر یک جمله:
خودسازی یعنی معماری شخصیت وحرکت به سوی حقیقت.
موضوع مطلب :